Depresja

Czym jest depresja?

Chwilowy smutek związany z zawodem miłosnym lub utratą pracy nie jest depresją. Jeśli jednak stan przygnębienia lub wręcz rozpaczy trwa dłużej niż dwa tygodnie, warto udać się do specjalisty psychoterapeuty czy lekarza, bo być może to już jest depresja. Objawy mogą być różne: leżenie w łóżku, brak apetytu, smutek, brak energii do działania, niechęć do rozmowy, wycofywanie się z aktywności życiowych, trudności ze snem. Nieleczona choroba może doprowadzić do tak zwanego stuporu, czyli stanu paraliżu, kiedy chory nie jest w stanie ruszyć ani ręką, ani nogą. Niebezpieczne mogą okazać się również myśli samobójcze, które towarzyszą osobom cierpiącym na depresję. W tym sensie depresja jest chorobą śmiertelną.
Niestety często rodzina tej osoby czuje się bezradna, starają się zmobilizować chorego do aktywności, czymś zainteresować, lecz przeważnie nie udaje się to, a gdy osoba cierpiąca na depresję słyszy: „weź się w garść”, wstawaj, rusz się! – może zwiększyć swoje poczucie winy, które jest jednym z objawów depresji.

Tak można powiedzieć sobie, kiedy mamy świadomość tego, że przemęczenie, czy trudne, przykre zdarzenia spowodowały chęć oderwania się od codzienności i leżenie w łóżku przez kilka dni. Ale przychodzi taki moment, gdy zdajemy sobie sprawę z tego, że jeśli nie wstanie się z łóżka, to plany i dążenia „zachorują” i będzie trudno wrócić do swojego rytmu życia. I wtedy trzeba zmusić się i wziąć się w garść. I jest OK! Codzienność wraca, a my jesteśmy z niej zadowoleni.

Ale w przebiegu niektórych chorób, w tym, w depresji, powód braku zainteresowania światem wynika z czarno – białego widzenia świata (rzeczywistość jest albo zła, albo dobra), z lęku i innych objawów.
Formą leczenia depresji jest psychoterapia często wspomagana farmakologią.